Daar zijn we dan

Daar zijn we dan, in Amerikaaa!
Woensdagochtend vertrok ik samen met paps en mams om kwart voor 6 vanaf Berkel naar Dusseldorf. Op het vliegveld zou ik Kelly meeten en om 10.55 gingen we de lucht in richting London Heathrow. Eenmaal aangekomen in Londen na een vlucht van een uurtje moesten we volgens de dame die onze bagage incheckte op Dusseldorf van terminal 5 naar terminal 3. Dus wij met de bus naar terminal 3 en door naar de bagagecontrole. Toen we die eenmaal hadden gepasseerd moesten we op zoek naar een balie van Delta Airlines om ons in te checken voor de volgende vlucht. Daar bleek dat onze vlucht niet vertrok van terminal 3, maar van terminal 4. Dus wij weer terug en met de bus naar terminal 4. Eenmaal daar aangekomen ging het gelukkig allemaal redelijk soepel en waren we zo door de bagagecontrole heen (we wisten inmiddels wat we allemaal wel en niet konden aanhouden). Toen nog even een broodje gegeten en om 15.05 (Londen tijd) vertrok onze vlucht naar Atlanta. We kwamen het vliegtuig in en het was heel rustig, er zaten maar rond de 50 mensen in het vliegtuig. Dus Kelly en ik hadden de hele rij voor ons alleen. In het vliegtuig werden we goed verzorgd met voldoende eten en drinken en na een lange vlucht zijn we veilig geland in Atlanta. Daar zouden we door onze managers worden opgehaald. Alleen kwam onze vlucht te vroeg en konden wij ze toen we eenmaal door de douane en alles heen waren niet vinden. Dus wij aan iemand gevraagd of we wel goed waren en of dit de main terminal was. Nee, dat was het volgens hem niet en we moesten hem volgen waarna hij naar een busje wees om naar de 'main terminal' te gaan. Toen we eenmaal in het busje zaten, bedachten we ons dat het eigenlijk wel een beetje raar was dat ze ons naar een andere terminal lieten gaan. Toen we eenmaal bij de andere terminal aankwamen bleek dat dat daar enkel binnenlandse vluchten binnen kwamen, wat het allemaal nog onlogischer maakte dat ze ons daar kwamen ophalen. Dus besloten om het busje weer terug te nemen waar we vandaan kwamen en ja hoor, daar stonden ze gewoon op ons te wachten. Zij waren in de bar wat gaan drinken en we hebben elkaar dus gewoon net mis gelopen. Achteraf konden we er allemaal erg hard om lachen, haha.

Het was 30/40 minuten rijden van Atlanta naar Newnan en we zijn meteen boodschappen gaan doen, zodat we de volgende morgen in ieder geval ontbijt zouden hebben. De supermarkt is hier 24 uur per dag open, dus we zullen niet zo snel zonder eten zitten. Daarna gingen we door naar ons huis, waar we onze 2 huisgenoten hebben ontmoet, 2 Amerikaanse die een trainingsprogramma doen in het CTCA (Cancer Treatment Center), waar wij dus ook stage gaan lopen. Daarna hebben we nog snel onze koffers uitgepakt en zijn we gaan slapen, want we waren doodop na 24 uur wakker zijn. Donderdag werden we sochtends opgehaald door onze managers om boodschappen te doen. Het voelde een beetje stom om hun met zn tweeën te laten wachten totdat wij klaar waren en uiteindelijk waren we ook een uur in de winkel omdat alles nieuw is. Toen hebben we de boodschappen thuis snel opgeruimd en was het tijd om met z'n vieren te gaan lunchen bij een Mexicaans restaurant. Daarna kregen we een rondleiding door het ziekenhuis/hotel, het ziet er echt heel gaaf uit allemaal! En hebben we een aantal collega's ontmoet, die allemaal super vriendelijk waren. We werden al meteen uitgenodigd om iets te gaan eten 's avonds, maar dat hebben we even afgeslagen omdat we toch nog best wel moe waren. Rond 3 uur waren we weer thuis en hebben we wat geskyped en lekker op de bank gehangen.

Vandaag gaan we onze Amerikaanse simkaart halen, zodat we tenminste bereikbaar zijn voor iedereen hier. We hebben ze hier al wel geleerd dat ze whatsapp moeten installeren, zodat we tenminste gratis berichten kunnen sturen. Daarna gaan we lunchen op stage en vanavond gaan we met onze huisgenootjes ergens eten en wat drinken. Voorlopig zijn we tot eind september een beetje afhankelijk van iedereen, want dan pas kunnen we onze auto halen. We kunnen hier in de wijk wel gewoon rondlopen, maar op de grote wegen is dat te gevaarlijk.

Maandag beginnen we dan met onze stage, die beginnen we met 2 dagen training om de organisatie te leren kennen en daarna gaat onze persoonlijke trainingsplan van start. Het zijn veel nieuwe dingen, maar we hebben het tot nu toe goed naar ons zin! :)